We verlieten vandaag het noorden van de Westfjorden en zetten stilaan
koers naar het uiterste westen. Een eindje dalen, de bergen over en we konden
beginnen kronkelen richting hoofdstad van de Westfjorden. Wie nog aan de
benaming 'Westfjorden' zou twijfelen, kreeg vanaf hier ruimschoots bevestiging:
achtereenvolgens draaiden we om de Isafjördur, de Mjóifjordur, de Skötufjördur,
de Hestfjördur en de Alftafjördur tot in de Skutulsfjördur, waar de stad
Isafjördur is gelegen. Stad, jawel, er wonen zowaar 2600 mensen en dat is veel
als je weet dat er in het totale Westfjordengebied maar een goeie 7000 zijn.
Ondertussen een vaste waarde op de rondreizen, is de picknick met perzik
en tonijn, voor de gelegenheid aangelengd met IJslandse kaviar. Etienne
Andries, het heeft gesmaakt :-) ! En met de auto als windscherm, was het nog
gezellig zitten ook. Een fjordje verder, voegden we in Litlibær een verrassend
dessert aan onze maaltijd toe. Overheerlijke hartjeswafels met slagroom,
huisgemaakte bosbessenconfituur en koffie bij een al even overheerlijk
vriendelijke mevrouw. Het kleine boerderijtje was al sinds jaren eigendom van
de familie van haar echtgenoot en ze woonden er ooit met niet minder dan 20
personen.
Isafjördur zelf, bleek bij onze aankomst behoorlijk uitgestorven te zijn. We vonden er toch een open restaurantje en aten er tot onze eigen verbazing zowat de meest sublieme vissoep ooit, gevolgd door een lekkere catfish. 's Avond bleek er een lokake hippe groep op te treden en het volk stroomde plots toe... wij pasten en trokken ons terug in onze Edda. Onderwijsmensen moeten toch af en toe nog eens in een school kunnen slapen...!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten